Sordunuz mu hiç yanan yüreðine nasýl derman olurum diye?
Hiç hesapladýnýz mý kaç þehit olmuþ terör can almaya baþladýðýndan beri?
Biliyor musunuz siz çocuklarý ne yapar?
Gördünüz mü hiç mezarý baþýnda selam veren babasýna küçük bir çocuk?
Ýçinize düþtü mü bir kor acaba hala yaþýyor mu diye alsanýz da haberini bile bile?
Geceleri rüyanýza girdi mi hiç gazetelerde gördüðünüz fotoðraflarý?
Siz söyleyebilir misiniz “Vatana feda olsun oðlum, bir tane daha var, onu da veririm.” diye?
Bir sabah açýp ta gazeteyi dün konuþtuðunuz arkadaþýnýzýn “Köy giriþinde tarandý” haberini okudunuz mu hiç?
Ya da her telefon ettiðinizde acaba açacak mý diye elinizin titrediði oldu mu tuþlara basarken?
Siz güneydoðuda yaþananlarý okudunuz mu hiç kitaplardan?
“Biz siz rahat edin diye buradayýz ana” dedikten sonra haberini aldýðýnýz bir þehidiniz oldu mu sizin?
Kendisi yerine haberini getiren bir askerle karþýlaþtýnýz mý hiç?
Ya da günlerce sonra eve mektubunun geldiði oldu mu?
Þehitlerin en küçüðünün kaç yaþýnda olduðunu biliyor musunuz siz?
Kurtuluþ savaþýnda annesi tarafýndan aðlama sesi duyulmasýn diye göðsüne bastýrdýðý yavrusunun öldüðünü gören annenin ne söylediðini okudunuz mu hiç ya da duydunuz mu?
“Babam bizi izliyor biliyorum, ama çok özledim anne, beþ dakikacýk gelsin yine gider göklere” diye aðlayan bir çocuðunuz oldu mu sizin?
Hiç telefon eden oldu mu size “baba ben ölüyorum, hakkýnýzý helal edin, anama söyle üzülmesin, gurur duyun benimle..” diye?
Ve duydunuz mu arkadan gelen kurþun seslerini?
Kapýnýzýn önüne geldiðinde, al bayraða sarýlý tabutuna dokundunuz mu hiç ?
Silin göz yaþlarýnýzý..
Kalkýn yerinizden ve selam verin onlar için…
Bize emanet ettikleri vatan için ne yaptýk bir düþünelim?
Ýçiniz rahat, yüreðiniz ferahsa sorun yok..
Devam edin yaþamaya..
Yok deðilse, düðümlendiyse boðazýnýza bir þeyler,
Hala yaþlar iniyorsa gözlerinizden,
Sözün bittiði yerdeyiz demektir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazal seda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.