DİZİLERİM

Bazen kendi kendime acaba diyorum. Bilinçli olarak mý, bu dizileri böyle zararlý þeyleri öðretmek için mi? Çekiyorlar. Ýnsanoðlu çið süt emmiþ derlerdi eskiden, þimdikiler pastörize süt, eþek sütü, keçi sütü birde yapay meme ile besleniyorlar. Þimdi ne olacak halimiz, pek besiliyiz ama hastayýz. Birde dizilere hastayýz. Bizde “DÝZÝLERÝM” diyoruz. Diyoruz.


D Ý Z Ý L E R Ý M

kitap okumayý, çok isterim,
çok da güzel yemek yaparým,
ah olmasa þu dizilerim,
hiç kaçýrmam, hep izlerim,

çocuklarla oyunlar oynar, ders çalýþýrýz,
yürüyüþe çýkar, hemde koþarýz,
spor saðlýktýr bilirim, ah þu dizilerim olmasa,
hep izlerim, hiç kaçýrmam,

hareket berekettir bilirim,
hazýr yiyecekler zararlýdýr bilirim,
þiþmanlatýr, saðlýðýmýzý bozar bilirim, ama! dizilerim,
hiç kaçýrmam, hep izlerim.

ah o günlerim, vah o günlerim,
gitti gider, altýn günlerim,
pasta-börek günlerim, illede dizilerim,
hep izlerim, hiç kaçýrmam,

belki anneni-babaný üzdün,
belki geleceðini unuttun,
geçmiþini zaten sildin,
dizilerden, dizilerden,

öðrendin modayý, bol bol boyayý,
öðrendin kadýnýna, kocana ihaneti,
öðrendin renga renk, yalanlarý, hileleri,
dizilerden, dizilerden,

dizilerim, dizilerim, hep izlerim kaçýramam,
en güzeli benim dizilerim, hep izlerim,
olmazsa dizilerim, ben ne izlerim,
kaçýrmaya hiç dayanamam, hep izlerim.


Dizileri izlemekte yetmiyor artýk. Þimdi de dizilerde ki gibi yaþamayý istiyoruz. Çalýþmadan, alýn teri dökmeden, para nasýl kazanýlýr bilmeden, her þeyin en iyisini istiyoruz. Yok, öyle bir dünya, varsa da bizim haberimiz yok. Dizilere aldan mayalým, kendi kuyumuzu kendimiz kazmayalým. Þükrü-kanaati bilelim. Haddimizi aþmayalým, yanlýþ yola sapmayalým, sonra dönmesi pek kolay olmuyor. Zaten dizilerin çoðu hayal ürünü, hayaller kurulur ama gerçekleþtirebileceðimiz hayaller kurulur. Gücümüzün yeteceði hayalleri gerçekleþtire biliriz. Yoksa hayal kurmak kolay, Binlerce hayal kurabilirsiniz, ancak çok azýný gerçekleþtireceðimizi unutmayalým ki, hüsrana uðramayalým.
Sizlere bir misal: Kadýnýn biri evli mutlu- huzurlu, keyfi yerinde günleri su gibi akýp gidiyor. Çocuklarý büyüyor. Bizimki de dizilere bir dalýþ yapýyor, nasýl olsa iþler yolunda. Bir süre sonra bizim kinin huyu-suyu deðiþiyor. Dizide ki yaþantýlara özeniyor. Baþlýyor Kocasýnýn kafasýný ütülemeye, saçý zaten süpürge, Ütüsü de elinde ”Kocacýðým dizilerde ki kadýnlardan benim neyim eksik, Bende isterim onlar gibi, her aksam güller- çiçekler, bol bol iltifatlar, mumlu yemekler, güzel güzel elbiseler, Hem de son moda olsun ki gönlüm hoþ olsun der. Kocasý da haným Onlar dizilerde oluyor. Sen gerçek hayata dön rica ederim. Zaten iþte eþek gibi çalýþýyorum. Kimin için çalýþýyorum, çok da yoruluyorum biraz huzur ve dinlenmek istiyorum. Yorma beni, ne olur. Hanýmý ýsrarla isterim-de isterim der. Kocanýn tepesini attýrýr. O da; Bak Haným seni severim bilirsin, ama ille de dizilerim, onlar gibi yaþamayý isterim dersen
Ýþe kapý orda, git de dizilerde yaþa, benim canýmý da fazla sýkma kendine gel.” Derse ne olur? Huzurumuz bozulur, aileler daðýlýr. Ailelerin çoðu bu dizilerden, çok etkileniyor. Farkýnda mýyýz? Maalesef diyoruz. Demek zorunda kalýyoruz. Çünkü þükrü-kanaati unuttuk. Haddimizi aþmayý marifet, Borçlu yaþamayý Yiðitlik sayýyoruz. Kendimizi hep kandýrýyoruz. Madem yiðitsin neden borçlusun, Borç yiðidin kamçýsý deðildir. Borç yiðidin semeridir. Semerine binen seni istediði gibi kullanýr. Senin de yüzün kýzarýr. Kýzarmasýn diyorsan yüzüm, Þükrün-Kanaatin olsun Yolun. Ýþte yolun “ ÞÜKÜR ÝLE KANAAT” Biraz zordur, sabýr ister. Ama Huzur-Mutluluk, Bereket-Bolluk doludur. Ýsteyenin yoludur.




Sosyal Medyada Paylaşın: