BİZİM AŞKIMIZ İMKANSIZDI

Bizim aþkýmýz imkansýzdý,
Senin gözlerin deniz mavisiydi,
Benimse toprak karasýydý,
Yüzün makyajlý dudaklar boyalý,
Tenin ipek gibiydi ellerin ojeli,
Hiç nasýr görmemiþ ellerin,
Bizim aþkýmýz imkansýzdý,
Elinde kalem, defter ve kitap,
Evinizin önünde seni bekleyen insanlar,
Tam karþýsýndaydýk evinizin,
Seni seyretmelere doyamýyordum,
Sen ise odanda kulaðýnda kulaklýk,
Kýpýr kýpýr dans ediyordun,
Bizim aþkýmýz imkansýzdý,
Sen masa ve sandalyede,
Ben ise yer sofrasýnda yemek yerdim,
Sizin eviniz villa neredeyse saraydý,
Bizim ise kerpiçten örülü basit bir evdi,
Birgün dýþarýya çýktýðýmda,
Seni üzgün gördüm dalmýþtý gözlerin boþluða,
Ýsmini bilmiyordum,
Ýçimden bir ses yanýna gitmemi söyledi,
Seslendim sana hey! diye...aðlýyordun,
Sen ise hiç beklemediðim tepkiyi verdin,
Gülümsedin deniz mavisi gözlerinle,
Vaktin var mý? diye sormanla...
Dizlerimin baðý çözülmüþtü oracýkta,
Bana doðru yaklaþýp,
Adým Sevgi fakat sevmedim hiç,
Bana sevmeyi öðretir misin dedin,
Sana sýmsýký sarýldým tutup ellerinden,
Sevmenin diðer bir adý da özgürlüktür,
Sevdiysek özgürüz o halde ikimizde,
Sevmek budur dedim güzel insan.

Sosyal Medyada Paylaşın: