Unut gitsin
Bir avuç mutluluk deðil mi hepimizin arzusu
kaçýmýz kavuþabildik buna,çok azýmýz doðrusu
dedim dedilere takýldýk kor ateþlerde yakýldýk
nice oyunlardan atýldýk hep þu dilimiz yüzünden...
Bazen biz söyledik durduk birileri dikkatle dinledi
bazý gün onlar söylendi kalplerimiz inim inim inledi
söz dediðin nedir ki hepsine bunca anlam yüklemiþiz
bir çift kýymetsiz söz yüzünden kimlerin ipini çekmiþiz...
Unutmuyor hatýrlýyor on yýl yirmi yýl öncesi bir sözü
alevlendiriyor yeniden çoktan sönmüþ bitmiþ közü
doðru mu yalan mý o bile meçhul,belki de külliyen yanlýþ
büyük ihtimal hafýzasýnýn bir oyunudur bu ilkbaharý eder kýþ...
Sözler irili ufaklý sade yalýn karýþýk kimi zaman tumturaklý
þerbeti aðýr hazmý güç sindirilemeyen hem de kaymaklý
aileler daðýlýyor öz kardeþ kardeþe kin baðlýyor darýlýyor
güvenler sarsýlýyor kimse kimseye gerçekten inanmýyor...
Uzun lafýn hülasasý unut gitsin güzel kardeþim unut bitsin
hayat kýsa kelimeler sonsuz, sýðmýyor bir ömür kafamýza
at hepsini içinden gönlünden zihninden kurtul bundan
böyle devam edersen geriye hiç eser kalmaz umudundan...
Hem kendini hem seni seveni üzüyorsun böyle yaparak
sohbetlerin içine hatýrlatmalarla bir avuç zehir katarak
olmamýþý olmuþçasýna olmuþu abartýyla ballandýrarak
eline ne geçti sanki mütemadiyen geçmiþte yaþayarak...
Kelimelerin üstünde durma mutsuz olursun demiþ dedem
ömrü boyunca kelimeleri düþündü ve yazdý oysa annem
abim unutmak özgürlüktür demiþti vaktin birinde bana
ne güzel bir tespitmiþ meðer anlayýp hayatýna uygulayana...
Acýtýyor can yakýyor düþünülmeden düþünülerek edilenler
sözler hasta ediyor diðer abim de demiþti beynimi yediler
çok takýldým çok üzüldüm yýllarca aðlayýp inledim ben de
anladým ki iddia ediyor boþu boþuna söyleyen de söylenen de...
Bugün savunduðu bir þeyi yarýn inkar edenler mi dersin
söylemediðim bir sözü söylemiþim gibi suçlayanlar mý istersin
içinden çýkýlýr dert deðil bu, kim doðruyu söylüyor Allah biliyor
için rahat edecekse sen Allah’a býrak ben eminim diyor...
Sanki mahkemede yargýlanýyorum suçluyum sanýk benim
iþlemediði suç için bile cezalandýrýlan özür dileyen biriyim
karþý taraf daima haklý doðru dürüst ve madur görünüyor
ben ise temize çýkarýyorum onun sözlerini o ise bunu bilmiyor...
Bir damlacýk mutluluk deðil mi þu fani alemde hepimizin arzusu
bir çift tatlý söz bir güleryüz karþýdakine inanmak bir damla su
oysa sözler yakýyor baðrýmýzý unutulmayan deðiþtirilen sözler
tahrifata uðrayan inkar edilen söylemedim denilen sözler...
Doðrusunu bir tek Allah biliyor öyle ise bu tartýþmalar niçin
ortada duruyor hayat sofrasý, ya güzelliði ya da çirkinliði seçin
benmiþim alýngan, vesvese yapmam diyor pratikte tam tersine
býrak býrak kardeþim bunlarý, kim ne yaparsa o düþer hissesine...
Dedim dedileri boþver, kelimeleri gökyüzüne býrak uçsun gitsin
bu sýkýntý bu ýzdýrap bütün dýrýlar výrýlar yanlýþ anlaþýlmalar bitsin
bunlarý düþünmek için çok uzun deðil sýnýrlarý belli hayatlarýmýz
çözülsün dil zincirimiz, sonsuzluða açýlsýn muhabbet kanatlarýmýz...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.