GAFLET

Hayâl sahilinde yürümekteyim,
Bir hüzme ýþýkmýþ, mekansýz,yer’siz.
Araflar içinde, erimekteyim,
Perdeler çekilmiþ, kalpten habersiz.

Duraðan, loþ bir an, donuk ve yavan,
Ürkerim, titrerim ,çok üþüyorum.
Dava’lý düþmüþüm, ahirlik zaman,
Rüya mý? Sahi mi? ne! yaþýyorum .

Fukara öðüdü: mecnun’a mânâ,
Tutmadýk kibirden, eðilmedi baþ.
Tünedi can kuþ’lar virane hana
Dediler! vur taþ’a ,geçti arkadaþ

Ergenmi ?cahilmi?i baþýmý yakan
Kor, alev ,nefes enseme döker
Yok! kibir leþimi?i tepeden bakan,
Her paslý çiviyi beynime çoklar.

Terazi kuruldu açýldý celse,
Saðdaki kefede kýrk yamalý çul.
Soluna kurulan kýrk kývrým dil’se,
Doðrulup ,seslendi: orda doðru yol.

Ýncecik, sýrf kýldan, bir dar boðazdan
Geçtim ki; can hýraþ, yok bir adým dur.
El,ayak, göz, kulak, hep bir aðýzdan
Eðilip yüzüme, kustular kusur.

Fikrimmiþ uyuyan, ey! gafil, uyan,
Korkarým!! sonumuz hüsran mý?Yoksa.
Aciz kul aklýyla: kolaysa dayan,
Tüm ömrün hesabý karþýna çýksa.

Yaa! RABB’im, affeyle ahvâl’im budur,
Hederim, suçluyum, yoktur mecâl’im.
Nebii’nin aþkýna, bir damlacýk nur,
Göster ki!....nefs’imi yýksýn amel’im.


......RABB’im gaflet uykusuna düþmeyen kullardan eylesin ÝNÞALLAH......AMÝN






Sosyal Medyada Paylaşın: