EDEP KALMADI
EDEP KALMADI
Bir zamanlar nezaket, ince ruh vardý,
Nerde saygýnlýk, terbiye nerede kaldý,
Hepsi gitti, bilinmez yere, içimizi yaktý,
Kalmadý edep, eyvah ne günlere düþtük.
Güzel sözler, Güleryüz hepsi bir arada,
Gönüller konuþurdu hep ayný sevdada,
Kavga yoktu, herkes yaþardý bir arada,
Kalmadý edep, eyvah ne günlere düþtük.
,
Büyüklerin saygýsý, küçüðün sevgisi, nerde
Kayboldu birer, birer arýyoruz her yerde ,
Hayat oldu, hýrs ve mal kazanma derdinde,
Kalmadý edep, eyvah ne günlere düþtük.
Ýnsanlýk yitti, diller sessiz yürekler daraldý
Ýnsanlýk öldü, Kalpten kalbe köprüler yýkýldý,
Gönüllerin sahibi Allah’ýn ismi nerde kaldý ,
Kalmadý edep, eyvah ne günlere düþtük.
Unutma aslýný, edebi yitik yerinden kaldýr,
Yaratandan al irþadý, tüm gönüllere yazdýr,
Boþ dünyayý anlat herkesi uykudan uyandýr,
Kalmadý edep, eyvah ne günlere düþtük.
Ama umutsuz deðiliz, hala bir umut var.
Gönül istesin, tövbeye yakýn günler var,
Gönülleri yýkma her derdin dermaný var
Kalmadý edep, eyvah ne günlere düþtük.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.