Hep çocuk kalsaydým, Elime bir defter bir de kalem alsaydým, Tekrardan öðrenci olsaydým, Sevdiklerime notlarýmý saysaydým. Hep sevmeyi öðrenseydim, Ayrýlýk nedir bilmeseydim, Hüzünlerin yerine hep, Mutluluk þarkýsý söyleseydim. Hep yaðmuru seyretseydim, Ama hiç ýslanmadan, Yaðmurun altýna çýkmazdým, Islanacaðýmý bilseydim. Zaman ilerlemiþ bilemedim, Bu yaþýma nasýl geldim, Hayatta ayaklarýmýn üstünde, Durmayý öðrenemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyna35 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.