CAN OĞUL
“Mehmet Cantekin’e Saygýlarýmla”
Oðul oðul can oðul,
Gözler doldu kan oðul,
Yiðit Mehmet Cantekin
Sensiz kara tan oðul…
Bir güz günü kara toprak kazýldý,
Sardý seni aðladý gök yer Oðul…
Gömdük dünü bu son durak yazýldý,
Yürek ciðer daðladý ok er Oðul…
Sustu cesur halkýn sesi kalemin,
O gün çöktü gök kafesi âlemin,
Gönül artýk tek adresi elemin,
Yakamýzda sakýz oldu þer Oðul…
Hedef oldu dert duraðý kapýmýz,
Taþ yaðsa da boyun eðmez yapýmýz,
Talan oldu baþaðýmýz sapýmýz,
Alnýmýzda yaðmur oldu ter Oðul…
Acýn yýktý anne ile pederi,
Koca daðdýr güzel evlat kederi,
Kahpe dölü puþtun oðlu hederi,
Yazdý bize gitti gözde fer Oðul…
Cantekin der: kanlý elin devraný,
Çok can yaktý zulmün vahþi kervaný,
Kan kusanlar býrakmýyor seyraný,
Senin gibi mert olmalý her Oðul…
17 MAYIS 1948 - KÂHTA
19 EYLÜL 1969 - ÝSTANBUL
18.07.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.