Altý Þubat depreminde Okulumuz da yýkýlmýþ Yýllar oldu göremedim Son okula gittiðimde Her yerde izini aradam Tek tek sýnýflara baktým Damla damla yaþlar döktüm Bahcede þiir okurdun Duramadým bahçeye çýktým Her köþesine baktým Resimlerde duruyordun O aðacýn dibine çöktüm Gözlerimden yaþlar dökdüm
Agaç diktiðimiz tepeye Gidip aðaçlara baktým Buldum kayanýn önüne Beraber diktiðimiz çamý Büyümüþ kök salmýþ Gökyüzüne uzanmýþ Yaslandým dibine Baktým ordan köyüne Gitsem acep varmý dedim Geldim ordan yoluna Evlendiðini söylediler Köyden gitti dediler.
Yýkýldým yýðýldým kaldým Elim kolum tutmuyordu Duyunca dünyam karardý Kabul görmez bahaneyle Sevdiðim gelin olmuþ Benim deðil elin olmuþ Duramazdým o diyarda Attým kendimi gurbete Ýstesemde gidemezdim. Bir daha da gidemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
CAN KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.