Hani kapýyý kapatýrken Sana bir þeyler söylemiþtim ya Merdivenin aþaðýsýndan bana bakýyordun
Sahi Neden girmezdi ki anahtar yuvaya ? Ne doldururdu ki merdivendeki boþluðu? Konu komþu duymaya…
“Bu yalnýzlýk… Bu ürperti… Bu korku…”
Gecenin karanlýðýna Havanýn soðuðuna Ve Hiç de yüksek olmayan ses tonuma raðmen Bir blok halinde akývermiþti cümlelerim Titretmiþti seni
Zaten söylenen, yaþandýysa tesir ederdi karþýya… Yüzünü kaçýrýp Biraz durgun ve yorgun Bir tek cümle düþmüþtü dudaðýndan “Güzel tarafýndan bak olaya…” Hiç ýsýtmayan, Doyurmayan…
Biraz önce kapýnýn ardýndaki tartýþmalar Yerini Uzaktan uzaktan Bir süre yürüdüðümüz Sokak lambalarýnýn bile aydýnlatamadýðý kaldýrýmlara býrakmýþtý Seni sana uðurlarken Ben bana dönerken Vurulurken
…
“boþver…” “sana mutluluklar…”
Belli ki Aþamadýðýn þeyler var…
Sosyal Medyada Paylaşın:
bekirsahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.