Akşamın Alaca Karanlığında
Akþamýn Alaca Karanlýðýnda
Yine sol yanýmda ince bir sýzý
Akþamýn alaca karanlýðýnda
Gelip baðdaþ kurmuþ oturur
Göðüs kafesimde
Ne laf anlar, ne söz dinler
Söküp atamam,
Kimseye anlatamam..
Kemirir, kýymýk kýymýk kopartýr yüreðimi
Kabuk tutmaz yaralar
Kanar, yanar, kanar.....
Ýnceden inceye sýzýlar.
Bir selamýna hasret kalýrsýn
Bir tatlý söz duymak ister
Saatlerce yolunu gözlersin
Boþunadýr umutlarýn
Ne o beklediðin selam gelir
Ne de sarýlmak için can attýðýn sesi duyarsýn.
Akþamýn alaca karanlýðýnda
Bulanýk düþünceler alýr götürür
Sýzýn sana miras kalýr
Ýflah olmaz yaralardan
Vurduðu yerde gül yerine yaralar açar
Dikenleri yaman batar
Vurulmaz sana...
Vurgundur gayrýsýna
Kalbi baþkasýna atar..
Yarasý denk deðildir yarana
Nazýn geçer ancak Yaradana..
Dualara salarsýn yaralarýný
Göz yaþýna sararsýn
Yine de ýsrarla gelmeyeni ararsýn
Acýlara müptela olmuþ gönlünden
Söküp atamazsýn, yarin yaran olmuþsa
Akþamýn alaca karanlýðýnda
Artar yüreðinde ince sýzý
Daha bir efkarlý çalarsýn sazý...
Yarýmdýr hayaller
Ama tamdýr yüreðinde sýzýlar
Akþamýn alaca karanlýðýnda..
Faruk Tezel
09.06.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.