O Eski Fotoğraf
Her gecenin bir sabahý vardýr ya
Ömrümüz bin bir gece anlamýný yitirmiþ saatler
Kimi uyur kimi uykusuz
Uykusuz geçen gecelerin sebebi bir sensizlik birden çokda çaresizlik var
Karanlýk odada ay gibi parlak güzün komidindeki o fotoðrafda anlamýný bilen tek ben
Son aþk mý son nefes mi
Son gün mü son güneþ mi anlamlý hepsi geçti
Pencerenin arasýndan esen soðuk rüzgar yüreðimi üþütüyor bu yürek senin mi...
Penceremin önündeki telgraf telleri üstünde titreyen kuþlar
Suskun kuþlar hepsi garip anlamsýz bekleyiþler bana tanýdýk
Aklýmda sen gözümün önünde hep gamzeli gülüþünü cebimde unutamadým o fotoðrafýn
Neden bilmem ama ne zaman bir tren görsem ayrýlýklar gelir aklýma kavuþmalar yokmuþ gibi
belki de son vedayý bir tren garýnda yaptýðýmýz için
Sahi soruyorum size yollarý ayýrýr insanlarý düþüncelerimi isteklerimi beklentilerimi yoksa kendimize koyduðumuz menfaat
sýnýrlarýmýzmý
Hani demiþtin zamanla sevgi biter saygý kalýr yanýmýza kalan tek kare fotoðraf
Uzakmý durmam gerekirdi sana
Yoksa yasakmýydýn sen bana
Her þey geçici her ýþýk sönmeye mahküm her saat bitmeye
Her yol tükenmeyen
Bencil ol
Aný yaþa
Önce kendini seve demiþtin bana
Çaresizim
Çaresizim çarem senin benim
Özkan Deðirmenci
08.06.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan Değirmenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.