Günler insanýn küçük âlemi deðil midir? Ve büyük âlemler ölümdür-ölümlüdür.
Günlerimi rafa kaldýrdým Benim küçük âlemlere tahammülüm bu kadarcýk Zaman tüccarlarý yeþil yolda sunulan þarabý içemedi Masal anlatýcýsý sonsuza dek sustu Porselen fincandaki gölge resim kayboldu Birlikte gidelim oraya Birlikte dökelim þarabý mazgaldan içeri
Çayý þekersiz içiyorum diye deðiþir sanmýþtým düzen Mutluyum -annem için mutluyum- Günbatýmýnda bulut oluyorum Askýya asýyorum ilk çocukluðumun güneþini Tam çaprazýmda birisi ellerimle mýzýka çalýyor Sesini kýsýyorum kötü talihimin Son gördüklerim yetiyor drama geçidini koþmaya Hayat kýsa Ben koþuyorum Günbatýmýnda bulut oluyorum
Cumartesi bulmacacýsý tefeciye dönüþüyor O sýrada Duvar yazýsýný hedef gösteriyor tanrý tanýmazlar Gülizar nereye gitti diyorum Bu bir rüya olmalý
Kükredi mi yalnýzlýk Gözbebeðinden taþarken ilk hüzün Benim ayrýlýklarým sizinkiler gibi deðil Çiçekler hep güzel Zaman huzurlu Son çýkmazýmdý bu benim Gülizar’ý ikna edemedim gelmeye –onsuz gittim- Bütün kabahat her þeyi býrakýp pervazda kuþlarý sevmemdi belki Cumartesi sezgileri ile yürütüyorum ayaklarýmý Annem Kapý dýþarý ediliyor yüzümü Daha nasýl söylemeliyim bilmiyorum Ayrýlýk içimizdeki en kýdemli varoluþ Annemin kalbi beyaz bir orkideden alýyor zarafetini Annemle ayný evin içinde yollarýmýzý ayýrýyoruz
Günlerimi rafa kaldýrýyorum Mutfak sandalyesinde çilemi dolduruyorum Mutfak penceresinde uyuklarken diþlerimi kýrýyorum Gülizar gelmediði için çok üzgün Ben gittiðim için çok piþmaným Mutluyum -annem için mutluyum- Bir mucizeye inanýyorum Bütün ihtimaller geçerliliðini yitiriyor Topraðýn zemininde seksek oynuyorum karýncalarla Tencere fokurduyor Yaþadýklarýmýz ne benim ne de annemin hayaliydi...
Mahvash/Yarýndansonra Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahvash Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.