Köy aydını babam

Köy aydýný babam

Aklýmdan çýkmýyor o an
iki yayla arasý gece vakti
kurtlar kesmiþti yolu
omzumdan kapýp attý boynuna
el fenerini yakýp doðrulttu
kurtlar ýþýktan korkarmýþ

nedense anasým geldi
O medrese okumuþ adamdý
okumayý çok severdi
Allah ýn unuttuðu dað köyünde
fener önünde sabaha kadar
okuyup dururdu

Halepten getirmiþ kitaplarýný
hepsi de Arapça yazýlmýþ þeyler
anlatýrdý hikaye babýnda
daha çok din tarihi öyküler
Bize alfabeyi öðreti zorla
okula gitmeden söktük

okumak için
baþka köylere götürürdü
bir kýþ boyunca da kalýrdýk
hiç aklýmdan çýkmýyor
bir elimde tezek diðerinde çanta
O karda kýþta gidiþ geliþler

yine bir sonbahar tak etmiþti
uzaklara gitmek aðýr geldi
okumuyacam dedim çýktým
vurdum kendimi karþý daðlara
durur mu düþtü peþime
ne tatlý dayak yemiþtim
ince çýrpýyla

okuyacaksýnýz dedi durdu
bütün köy gülüyordu bu ýsrara
peh peh peh mühendis olacak
Kýzlý oðlaný hepimizi okuttu

þehirli olduk artýk
ikinci üçüncü kuþak daha ileri
nasýl öderiz hakkýný bilmem
ne kadar haklýymýþsýn
kurtardýn ya

altý ay kardan kýþtan
dað baþýndaki eþkýyadan
bitmeyen yoksulluktan
bize cenneti baðþettin
cennet mekanýn olsun
babam

Coþkûnî


Sosyal Medyada Paylaşın: