Ben bile beni görüyorum burada ben oldugumu Gün be gün bütün anýlarým bütün sevdiklerim Bak iþte gülüm kurumuþ bu gül ilk goncamýz Bu gözyaþlarý bu hazan bu hüzün bunlar da ben
Ben bile unutmuþum sen hiç unutmamýþsýn beni Ben hep kaçarken ben hep görmezken kendimi Mabedini gönlüme gömüp yaþamaya çalýþýrken Mezar taþým baþ ucunda baþým baþ ucunda gülüm
Yaþa beni yaþat beni yaþýnla yaþarken yaþat ben Ýman ederim her nefis ölümü tadacak a menna Ölüm bile bir defa tadacak ölümü gülüm Sen nasýl öldün her gece her gece nasýl öldün Baþucunda duran bu mezar taþýmla nasýl öldün
Hiç ümidin bitmedimi hiç hayallerin tükenmedimi Hiç mi aceba demedin nasýl inandýn nasýl hiç mi Ýþte vuslat sana bitti artýk uykusuz geceler bitti Bütün hayallerin gerçek oldu sýlan vuslat oldu Ben artýk seni acýlarýný kederlerini yaþarken senn
Sosyal Medyada Paylaşın:
cahit koçyiğit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.