yüzüme esen üfül vicdansýz bir sýcak bu ya insanýn kendine ettiði elleri tetik ateþe
dilime uðrayan serinlik neyimize gerek her bacak asýlýyorsa kendi kaderine et ama ,çekici ve alýmlý protein dahasý, aklýn fýrtýnalý harmaný
kedini kaybetsen bulamazsýn, kendini ve ellerini hiç eller deðil duvarlar konuþur salkým saçlarýný yiyen bir söðüt düþün ,çýnarýn gölgesine titrek düþüncesine hýþýrtýlý servi yok olmak olsa gitmek
mehmet adam olmuþ dendi deniz geniþi olmuþ yalnýz bir dað gecesi kýzýl sarmaþýk yürek söyledi fýsýltý, inanmadý uzak
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon b Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.