MEZARLIKTA SABAH
Kâhta mezarlýðýnda sabah yeli serindir,
Yavaþ yavaþ bu caný ýsýt sabah güneþi…
Bahtým kömür karasý kalpte yaram derindir,
Baðrýna yatýrmýþým anne baba kardeþi…
Dertlerle karýlmýþým doðdum gama kedere,
Bir gün bile gülmedim darýlmýþým kadere
Hasretle sarýlmýþým kardeþ anne pedere,
Zaman da söndürmüyor yürekteki ateþi…
Nemrut Daðý bakýyor gözümdeki yaþlara,
Kuþlar secde ediyor eðilmeyen baþlara,
Adýnýzý kazýttýk beyaz mermer taþlara,
Çok genç gittin Mehmet’im yok acýnýn bir eþi…
Kanlý kirli ellerin eseridir fermanlar,
Ateþlere verildi alýn teri harmanlar,
Öyle aðýr ki yüküm zorlar dizde dermanlar,
Hesaba çekmek gerek bin bir kahpe kalleþi…
Cantekin der; mezarlýk oldun benim adresim,
Öyle aðýr ki hava zor çýkýyor nefesim,
Komþular akrabalar hüzün yüklüdür sesim,
Son demindeyim ömrün sayar oldum üç beþi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.