Örselenmiþ kalbimde Boynu bükük kuþlar Yalnýzlýk yankýlanýr Gölgesinde aþkýn Her seferinde felç olmuþ Duvara toslamýþ tüm umutlar Gözlerinden akan Timsah gözyaþlarý mý?
Ümitler biriktirdim Saklamýþtým yarýna Sen ise düþünmeden Bir kafese hapsettin Nasýl kanat çýrparým Çýkamam gökyüzüne Çýðlýklarým kaybolur Rüzgarlarýn sesinden
Hasret yangýnlarýyla Tutuþan yüreðime Gölge ettin amma Yaðmayan bir buluttun Karanlýk gecelerde Parlayan yýldýzýmdýn Gündüz aradým seni Ortalýktan kayboldun
Sessiz, cansýz duruþum Sanma ki asaletten Ýntihar süsü verdim Senden kurtulmak için Ya gönül kafesine al Her an sevginle besle Ya da beni azad et Göç mevsimi geçmeden
Yalnýzlýk sinmiþ yine Titreyen bedenime Her kalp kýrýklýðýnýn Ýsi var yüreðimde Ýstemsiz duygularým Ýntihara meyilli
Zamansýz piþmanlýðýn Kime ne faydasý var Sen benim yüreðimden Göç ettikten sonra
Tarih:31.05.2024 ___________
Sosyal Medyada Paylaşın:
SADIK YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.