Tek Esaret
Volkaný sönmüþ bir dað çýktý ruhumda,
Ecnebi köþelerde mazlumca.
Rüzgarlarý gürce esen fýtratýmda,
Bir fýrtýna çýktý körelmiþ duygulara.
Bir kalp zuhur buldu meydanlarda,
Caddeleri dolu yalnýzlýðýn ortasýna,
Teni yakan güneþin tam baðrýnda,
Bir hiçliðin etrafýnda, bir divanda.
Yýldýzsýz gecenin biri pervazýmda,
Acýmadan vuruyor sevda enkazýna;
Çelimsiz gövdesiyle inliyor akþamlar,
Haykýrýyor al külçeli karþý daðlara.
Bir þafak söküyor zihnimde
Uykusuz gecelerime doðan güneþi
Bir sokak ýþýðý sarýyor adeta.
Bir benliði yararcasýna,
Kara puslu camlarý yýkarcasýna
Bir güneþ batýyor üzerimize mahzun mahzun
Bir yanda sen bir yanda ben
Hesap veriyoruz birbirimize, usul usul
Ve tek esaretim oluyor þiirler, melul melul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.