Yaþlý bir evden farksýzdý adam Kamburu evin verandasý Göz/kapaklarý pencerenin kanatcýklarý gibi
Ah Ýstanbul dedi adam Elmacýk kemiklerini yumruklayan hüzne karþý Ýntihar eden gözyaþlarýný özgür býraktý Dudaðýnýn kýyýsýnda boðuk bir çýðlýkla
Bir kaç haylaz çocuk kanat çýrpý gökyüzünde Arnavut kaldýrýmlý dar sokaklarý arþýnlayan adamla birlikte Þöyle bir salýndý etrafýnda Rüzgar Adam Yýkýlmadan ayakta durmaya çalýþtý
Nerden bilirdim sessizliðin bu kadar zor Özlemenin güzel olduðunu Seni sevmeden seninle ölmeden önce
Senle dolaþsam dünyayý diyorum Ve bir seher vakti,uyansam mavi gözlerinde Bir ummanda yitip gitsek
Ýçimde sönmeyen volkan Yeryüzü ve gökyüzümün belleði Biliyorum Sana geç kaldým ...
Remziye ÇELÝK 06 /06/2024 .00 26
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.