Her þey biter doðada, Günler biter, haftalar biter, Aylar biter, yýllar biter… Sonsuz deðildir hiçbir þey… Gün gelir ömür biter. Bitmeyecek diye hissettiðimiz, Üstüne yeminler etiðimiz, Sevgilerde biter. Acýlar biter, Sevinçler alýr yerini… Aþklarda biter… Bitmeyecek sandýðýmýz, O derin aþklar, Nihayet dibini sýyýrýr, Ve sýfýrlar, kül olur. Hükümdarlýklar da biter, Unutulur adýnýz sanýnýz. Doða kurallarýný iþletir. Solar çiçekler, Mevsiminde… Ve yine biten her þey, Yeni doðumlarý müjdeler. Mevsiminde tohum, filize durur. Dallanýr budaklanýr. Çiçek açar, Her þey, Mevsimini bekler. Olmazlar olur, Ölmezler ölür, Doðmazlar doðar. Biten, Küllenen sevdalar üstüne, Gelmeyecek dediðimiz, Sevdalar… Gelir oturur… Bir aþk biter, Ölür yok olur. Soðumadan acýsý içimizde, Bir aþk çalar kapýyý… Gelir, Yüreðiniz de büyür. Tahtýna kurulur, oturur. Bilir insan, Ýþlerin, Bu noktaya geleceðini. Hep teoride, Bir türlü, Kabullenmek istemez bunu. Pratikle, Bazý þeyler, Gerçekten de, Yaþamadan öðrenilmiyor. Ayrýlýk acýsý, Harbiden, Çok acý, buruk… Ve garip, Savuruyor yerle bir ediyor Mecnuna çevirip adamý deli ediyor.
18.02.204 16.17 Nasýf ACAR DENÝZLÝ/Bereketler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.