Dur Ey Gönül

Dur ey gönül ! durmayacak mýsýn hiç ?

Yoksa bu hayat sana zor mu geldi ?

Þu menzile varmayacak mýsýn hiç ?

Ateþten gömlek sana kor mu geldi ?



Edep nedir, erkan ne, bilirdin hep

Kimseye yüz ekþitmez, gülerdin hep

Ekmeði garibanla bölerdin hep

Yemediðin ardýnda, bol mu geldi ?



Düþe, kalka bir hedefe varýrýz

Ne yapar, ne eder inadý kýrarýz

Kaybettiklerimizi hep ararýz

Hep gözünde deðersiz çul mu geldi ?



Vefa duygusunu kaybetme sakýn

Görünmeyen uzaklar olsun yakýn

Yaþama sevincine camdan bakýn

Yoksa üzüntü her gün zul mü geldi ?



Ne paylaþamýyorsak, paylaþalým

Ýnsanlarla sarýlýp kaynaþalým

Tereyaðdan kýl çekip sývýþalým

Artýk sýrtýndakiler yük mü geldi ?



Zamaný boþa geçirme derim ben

Peynir ve ekmek de olsa yerim ben

Çalýþmak için el ele varým ben

Düþeþ atýyom derken yek mi geldi ?



Karar vereceksen de ardýnda dur

Hayal kuracaksan da tadýnda kur

Tele vuracaksan da makamda vur

Ne o, yoksa sana saz hoþ mu geldi ?



Bey deme bana, sadece Enes’im

Beni baðýrtma, kýsýlmasýn sesim

Altýn harflerle yazýlsýn bir isim

Þu kel kafana yoksa taþ mý geldi ?


Sosyal Medyada Paylaşın: