AŞK İSTASYONU!

Dün, içim burkuldu...
Uðurlarken seni, hayat Ýstasyonundan, sevda yolculuðuna...
Birden o, eski anýlar canlandý gözümün önünde...
O, neþeli...
O, kýpýr kipir halin yok olmuþ...
O, umut dolu ve kendinden emin halin ise kaybolmuþ...
Þimdi ise...
Çaresizlikten dolan, umutsuz bakan gözlerini...
Hayel kýrýklýðýndan tutulan o. tatlý dilini...
Dertlerden bükülen belini...
Sevda’nýn önünde eðilen boynumu görünce...
O an, çok üzüldüm...
Hele o, elindeki, adlarýmýzýn baþ harflerinin iþlediðin kar beyaz mendili...
Benim, saçlarýna taktýðým,
Beyaz renkli gülleri görünce...
O, kuðu gibi, narin boynuna astýðýn, kalpli gümüþ kolyen ile, bana gülümseyip...
Bana sevgiyle uzattýðýn pamuk elini...
Tutarken hissettiðim heyecaný...
Beyaz aþk gülü solmadan!
Kar beyazý aþk baðý kar beyazý Mendil sararmadan!
Gümüþ kolyenin büyüsü, bozulmadan!
Aþkýn sevgisinin sýcaklýðý, soðumadan!
Aþka zaman koymadan....
Sana hemen döneceðim...
Sakýn üzülme, demiþtim ya!

Ýþte o gün,, bu gündür...
Her rüyamda sen! Ellerimde, emanetlerim!
Gözlerimde hüzün, ve göz yaþý...
Toz pembe kurduðum hayallerim!
Tükenmeyen ümitlerim!
Bitmeyen düþlerime...
Adýný senin sevginden alan,
Sevda Ýstasyonundayýml

Sevdandan, yarým kalmýþ aklým sende!
Bakýþlarým sevgi vagonlarin da...
Hani zaman vermeden!
Kendimi toplar toplamaz, gelirim, demistin ya!
Ýþte o yüzden ben!
Büyük bir zevkle, üþenmeden...
Her akþam,
Sevda istasyonununda, yolunu bekliyorum!
Bütün gelen aþk trenlerine heyacanla bakmaktayým!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: