Kurban Olasın
Duydum ki ellere, beni kesmiþ sin,
Usanýp o tatlý, candan yýlasýn.
Adýmý andýkça, öfke kusmuþ sun,
Þu yalan dünyada, yârsiz kalasýn.
Sen benim aþkýma, Kurban olasýn.
Sen bana efendi, bense köleydim,
Aþkýn esaretmiþ, nerden bileydim.
Seni sevmektense, keþke öyleydim,
Huzuru beklerken, bela bulasýn.
Sen benim aþkýma, kurban olasýn.
Kuþlara sor beni, onlar sýrdaþým,
Seherin vaktinde, çaðlar gözyaþým.
Dünyamý dar ettin, belada baþým,
Ayaz vurmuþ güller, gibi solasýn.
Sen benim aþkýma, kurban olasýn.
Yeter git kalbimden, belamýsýn sen,
Gurbetmi yoksa, sýla mýsýn sen.
Gönlüme azap mý, çile misin sen,
Her gönülden ayrý, yara alasýn.
Sen benim aþkýma, kurban olasýn.
Senden bana kalan, sadece çile,
Hiç küsmüþ mü bir bak, bülbüller güle.
Mutluluk kapýný, yoklasa bile,
Gözün uzaklarda, hüzne dalasýn.
Sen benim aþkýma, kurban olasýn.
....... Meryem Keskin.....
........01.05.2023........
........6+5.11 hece.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairenin günlüğü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.