ÇAPA

gözleri kömür
görünce
aþkla tutuþtum.
kalbi elmas
dokununca
acýyla
fokurdadýðýný
hissettim.
bahtý kara
saçlarýný savurunca
dertleri aðardý.
sesi þiir
duyunca
yanaklarým al.
dudaklarý mahlas
seviþince
sýrtýmda hançer.
elleri uçurum
tutundum
kalbimde yama.
kaþlarý ok
vurulunca
menzilimin sonu.
kokusu yaðmur
sinince
kavruk tenime.
ruhumun kanatlarý
savruk kadýna
el pençe mýsra.
aynalar cam gibi
anýlarým silik.
toprak taze
güllerim soldu.
dizimde
çocukluktan
kalma yaralar.
dilimde amalar.
kalbimde çapalar.

KEREM ATEÞ
05.06.2024
Sosyal Medyada Paylaşın: