Gülüþlerin okþadýðý düþlerin ertesinde, Bir ben, Bir de bahar yalnýzdý oysa... Kaç rüzgar atlatmýþtý gözlerim... Kaç bulut sýðýnmýþtý gözyaþlarýma... Ne garip... Bilmediðim duygularýn dilencisi ederken gönlümü, Görememiþim içimde ölü doðmuþ sevgiyi... Þimdi bir dert oldu çýktý karþýma, Bir mevsim ayazý... Hiçlik ile aþk arasý... Aðlamamayý becermeyi dilemiþtim, Ve gözlerimi gözlerinden kaçýrmamayý... Olsun yine beceremedim... Donuk bakýþlarýnýn acýsýyla bu kalbim vurulsun... Ey,sevgili...! Ýçimde öldüremedim ki seni, Matemini tutayým... Avuçlarý doluracak gözyaþlarým, Birleþtirip bir sevda yapamadýðýn duygularým, Ve donuk bakýþlarýn kaldý bende... Zaman yorgunluðu demlerken, Ey,gönül..! Bir daha sevme... Sevme..!(YEP)🇹🇷
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.