Boþ uluma, hay kara kurt Ses duyacak bir an kalsýn Kangal atik çobanda sert Yele yalvar duman kalsýn
Ýster bey ol, ister tam sör Dört kitapta, gerçeði gör Haram maldan, itlere ver Köpek doyur iman kalsýn
Senin partin, beni partim Sonu hüsran, hýrtýn pýrtýn Damý, baþa yýkan hortum Deli çok ya, keman kalsýn
Devri dünya tam yýkýmda Batan kaybolmuþ akýmda Haram bulaþan tohumda Ne tane, ne saman kalsýn
Þerifoðlu’m derde batma Kul çok zalim gafil yatma El halinden çok söz etme Öz derdine, zaman kalsýn Ali Eliþ
Söz: Sör; Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastýrda yaþayan kadýn. (Güncel Türkçe Sözlük) Hýrt; Görgüsüz tavýrlý, incelikten uzak olan (kimse)(G.T.Sz.) Pýrtý; Deðersiz þey, eþya.(G.T.Sz)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerifoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.