buruk bir vedayý yaþýyorken dalýndan düþen bir yapraðýn hüznünde bilinmezliðin anlamsýzlýklarýna savruluþuydu o bir mevsime elveda neden bahardý, neden açmýþtý tomurcuk gülleri neydi yeþile dönerken o mevsim kýþta solmuþ, oysa baharda gövdesinden can bulduðu o aðaç neydi neden kurumuþtu ve neden yemyeþil iken sararýp soldu bir mevsim
bir kelebeði düþündü o an yanýbaþýnda savrulan kaderine bir günlük ömründe ne düþünürdü bir kelebek mutluluðu renklerinde mi acýsý yüreðinde miydi güzeldi tüm renkleriyle öylesine narin uçarken çiçeklerde bulduðu baharýn o acý tadýnda, bir günlük ömrüne vedasýna aðlardý o her çiçeðin kucaðýnda
( Mert YÝGÝTCAN maltepe istanbul 10 /08/ 2007 00.44 ) Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.