Evet evet dostum haklýsýn Bende hayret ediyorum kendime Vazgeçmeyiþime Bir kelebeðin kanat çýrpýþýna Bir çiçeðin açýþýna Bir yýldýzýn ansýzýn kayýþýna Tav oluyorum Tutunuyorum yaþama sýkýca Bakma öyle garip garip Deli deðilim elbette Parlýyor gözümün içi yine de Nazenin tazeler pýr pýr gülümseyince...
Ýþin Aslý þu ki ; Gönül isterdi ki Masal’sý bir yaþam sürelim Günlük Güneþ’lik olsun her daim Fakat kalem kara Yazýmýzýn toz Pembe olmasýný beklemek Abesle iþtigal olur Týpký Fatýma gibi henüz Ýlk Bahar’ýn da solmuþ olsa da Yedi veren Gül’lerimiz Yine de bitimsizdir ümit ediþimiz...
Gökyüzü ile hâlleþmeden uyuyamayanlardaným Bir kaç gün aradan sonra görünce Sema’da yerini alan ayýn ýþýltýsýný Kaplýyor içimi sevinç çocuklar gibi Tekrar uyandýrýyorum uyutulan hevesimi Çalým atýyorum acýlara Sonra Geçerken aynanýn önünden Bir an gözüm kayýyor kendime Utanýr insan diyorum Böyle de güzel olunmaz ki ama Ve elbette bir makas eþliðinde Ç/alýyorum gönlümü serserice Evet evet dostum haklýsýn Bende hayret ediyorum kendime Bakma öyle garip garip Deli deðilim elbette (duyda inanma :) ) Arsýz deme Gamsýz deme Ýnan hiç olmadým hemde Üçüncü sayfa haber deðeri Olabilecek hayatlarýmýza Benim direniþim de böyle Hadi ama Gül’ümse...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Venüs 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.