BENDE BİR İNSANIM
Gözüm yaþýný görenler.
Neden gamlý kederlisin?
Gül eðlen daðýt diyorlar.
Bilmezler ki bende insaným.
Gülsem birgün atsam kah kaha.
Þaþýrýp bakarak, "yemiþ bu kafa"
Cekmemiþsen eza, cefa, sürmediysen sefa.
Bilmezsin ki bende insaným.
Biraz fazla hassasým belki.
Gereðinden fazla üstleniyorsam derdi.
Diyar diyar, karýþ karýþ gezdim yurdu
Güleni az, aðlayaný çok gördüm.
Sorma iþte, bende insaným.
Kýran gördüm deðmez bir taþ için
Kýralan gördüm deðmez bir laf için.
Yanan gördüm deðmez bir aþk için.
Dedim ya sorma bizde insanýz.
Kimi siliyorsa hatýrýndan benliðinden
Kimi gülüyorsa kahkaha ile derinden.
Kimi ediliyorsa vatanýnda, yerinden
Susan sussun bende bir insaným.
Hesap vereceðim yer belli ona inanýrým.
Herkesin aklý var, ne akýl alýr nede satarým.
O çocukkendi geçti, sanma ki aldanýrým.
Diyen desin bende bir insaným.
Garip Þenol derki ben bir adem oðluyum.
Kimi kimseyi bilmem, kendimce doðruyum
Yolum hak yolu beðenmezsenizde buyum
Ýster bil ister bilme bende bir insaným
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.