Bir rüyanýn içindeydi Ya da o hayali Çaðýrmýþtý bilinmez Uzaklardan kadýný Belki de Bir tecelli gibi
O vagonda Bir kabus deðildi Gördüðü Onun için
O en yürekten En sabýrla Duayla Bu dünyadan, olmasa.da Ýtikatla Onure etmekti, oysa Bu kadar yürekten Hissederken, çaðrýsýný
Gördüðü Bir yazarýn, hayal sureti Onun temsili Anýsý Davasý, yad’ý…
Nerden anýmsýyordu Peki, izlerini Emanet gibi Saklamýþmýydý, içinde sözlerini Yýllar geçmiþti Oysa yüreðini acýtýyordu Her kazýþýnda Mezarýný
Ne zaman Düþünde, farazi Okusana, duysana beni, dese Çekse topraklarýna sesi Sadece yaþlar süzülüyordu O buz tutmuþ Yüzünü, ellerini, Nice sevdiklerini öptüðü Okþadýðý gibi Öpercesine
Oysa tek istediði Anlaya’ bilmekti Baþýna gelenleri Çektiklerini
Ne safça, aptalca Bir gafletti Ya Rabbi
Ne yüreði yakan Bir aldanýþ Kandýrýþ, duygularýný Bilmemek günah mýydý Bir ses ver dedim Ya …
Bunca zaman Bu kadar Kaybetmezdi Kendini Canýný . .
Ve sizi sevdim Seveceðim Dedi, ne olursa Olsun…
Sonsuzca….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.