Şimdilik hoşçakal

Çoðul resimlerimin tekil çocukluðu
Dikenler çevrili güneþli günler gözlerinde
Delik þemsiyelerden yüreðin damlýyor
Acý bulutta hep vardý nedense hep sana damlýyor
Kim bilir sýðýnacak bir evin olmayýþýndandýr

Þiiri yaþamak istiyordun kelimelerde
Kelimelerin yoktu sýðýnak olacak
Kendini yaþamaya baþlamýþtýn duygu olacak
Deðirmen de nasýlsa kelime olurdu hayat
Þiir bir adýmlýk ateþ uzaðýnda
Her adýmýnda kelime atarsýn yaþama


Okula baþlarsýn henüz takýlmamýþtýr kýrmýzý kurdele yakana
Gerçi hiç takýlmayacaktýr ne kadar baþarýlý olursan ol
Hayat gibi öðretmeninde geçsen bile hep bütünlemeye çaðýrýr
Taki bir müfettiþ öðretmeni sorgulayana kadar
Geçen öðrencilerden bile daha baþarýlýyken bu çocuk
Neden ikmalde bu çocuk hocam
Ah birde hayatý sorgulayan olsaydý


Henüz sevme vakti deðildir ayýptýr komþu kýzýna bakmak
Onlarla birlikte yakan top oynarsýn
Hayatý atarsýn onlar yakalar
Yalnýzlýðýn hakkýný vereceksin


Okuduðun ilk þiiri yaþarsýn
Terk etmedi sevdan beni
Ayný topraktan filizlendik diye mi bilmem Ahmet Arif’le
Son okuduðun yaþamda
Hasretinden prangalar eskittim
Nede olsa acýyla yoðrulmuþtur topraðýmýz

Hayat açtý penceresini yaþamaya devam
Þiir yazacak kelimeler biriktirmem lazým
Þimdilik hoþçakal


Sosyal Medyada Paylaşın: