VAVEYLA

(Yokluðunun boynundan öpüyorum sevgilim)




vaveyladan akar hüznün kuþlarý;
ciðerimde gürültüyle açýlýr sustalý ...
kanatýr ciðerimi býçakla;
Sustalýdan yonttuðun sevda....
siyahýn beyaza aktýðý ten dalgasýnda ;
gri lavla ölü hayvanlar….
saçlarýn yüreðime akar ,
boðulurum dalgasýnda hýrçýnlýðýnla….



siyahý beyaza akýtýnca,
kasvetiyle kir baðlar rüya..
kabuklu zýrhýný deþince hatýram,
her eski sevgili bende saðnaktýr .




Vurur sensizliðin aðrýlarý,
Göðsümde dünya daðýlýr..
Aný güvertesinde rüzgar,
bulutu yaðmalayan acýmsýn..
Sensizlik rengindedir yürek burkuluþunda,
Çýðlarýn düþmesi figanýma…
çýkrýðýn uðuldadýðý kuyu yankýsýnda ;
kanatlý yarasa yokluðuna..


sesindeki uçurumda ýsrar
donmuþ daðý çeker sabýrla….
rüzgarýn yankýsý çarpýnca
koparttýðýn çýðýn enkazýnda kalýrým ..




korsan yaðmanýn tersyüz ettiði;
uðultudan binparça geliyorum
içimin çýkrýðýnda yarasa yankýsý,
çiftleþiyor dudaðýnýn kelamýyla..
dudak izinde gümüþ býçak,
acýtýyor öpüþümü sývýsýyla.
her seviþme gövdemi sonsuza parçalarken
martý ölüsüyle öpüyorum yokluðundan..




düþlerime aðlýyorum kadrajýmda ;
irini çaðýrýyorum kabuðuna..
açelya akýtan hatýratým,
rýhtýmda nefesini hatýrlar..
Akasyanýn savrulduðu çiçek tarhýnda ;
saðnakla üþüyorum sanrýna....
yakamoz kanar sýrrýna dokunmamla..
Kuyusuna dururum aþkýnýn anla!…
denizin ayýnda þavkýmasý,
kýyýsýnda sarýþýnlýðýn hatrýnadýr....






ecelin türbesinde türbedarým..
sýzlýyorum kovduðun dergahýnda..
ustaca dikiyorum harflerin kumaþýndan,
giydiðim sufilik urbasýný..
beladýr ciðerimde kanayýp,
aczime kurþun döken uzaklýðýn…
beni mecruh býrakan uzaklýðýn anla!
susmandýr kýyan aczime dayanamam!






aðzýnda karanlýk yaðmur ,
yürek burkar ayrýlýðýn..
ýssýz sevgiyi çoðaltan,
cüzzam þarkýn kulaðýmda….
içimdeki hayvan kibrinin aðrýsý ..
.aðrýdýr nefesinin olmadýðý hiç…
Sosyal Medyada Paylaşın: