Ben seni gülmeyen kaderime inat Bile bile sevdim, biliyormusun Olmayacaðý içime doðmuþtu Senin bitmeyen mazeretlerin, Mesafeli soðuk tavýrlarýn Gelmekte olan ayrýlýðýn, Ayak sesleriydi sanki Ama ben yinede umud ettim Bu defa olur belki dedim, Olur ya... Mutluluðu kýyýsýndan Kenarýndan yakalarýz... Çok seviyorum diyordun Üstelik... Ýnandým... Beraber zorluklarý aþarýz sandým, Ama yanýldým... Tutunduðum dallar elimde kaldý Verdiðin sözler için de, Artýk, hiçbir ahtim kalmadý sende Desende... Güttüðüm dava sürecek bende Beni senden vaz geçmek Zorunda býraktýðýn için Uykusuz geçen gecelerin de, Vicdanýn sesi hiç susmasýn... Sonunu az çok gördüðüm, O hüzünlü ayrýlýk, Sessiz sessiz geldi, Dayandý kapýma Çaresiz, Kabul etmek düþtü, Benim de payýma...
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadriye Bircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.