GÖR NE CEVHER ÇIKAR VİRANELERDEN

Gönül hârâreti canýma yetti,
Sevdâ keþi oldum meyhanelerden.
Ne kadeh boþ kaldý,ne þarap bitti,
Leblerim kanmadý peymânelerden.

Cömertler cömerdi,Hazreti Mevlâ,
Kalbime düþürdü bir kara sevda,
Kays idim Mecnuna döndürdü Leylâ,
Çekip aldý beni bigânelerden.

Derûnum Ýlâhi mûsiki dinler,
Gönül semâsnda hoþ sedâ inler,
Tevhide çaðrýlýr insanlar,cinler,
Bir ulu dâvet var minrelerden.

Gönül bu çaðrýyý duydu,anladý,
Girdim o Mâbede korkum kalmadý,
Bülbülün göz yaþý güle damladý,
Gözler murat aldý þahânelerden.

Taklitte gezerken tahkike geldik,
Hakikat sýrrýnýn zevkine erdik,
Dünya sevgisini alana verdik,
Hamd olsun kurtulduk âvânelerden.

Gönül kapýmýzý bir gönül çaldý,
Gönül buya,gönül gönülde kaldý,
Aklýmý,fikrimi baþýmdan aldý,
Farkýmýz kalmadý divânelerden.

Yaralým; sararsa dertler dal budak,
Neyine endiþe,neyine merak,
Gidip kör kuyuya seslende bir bak,
Gör ne cevher çýkar virânelerden.

25.08.1997
Sosyal Medyada Paylaşın: