Ey Şehir

Ey Þehir
Sensiz geçen gece amedde isyan var.
Diclede soðuk akar sular.
Ön gözlü köprü mahzun , yaslý
Kýrklar daðý puslu dumanlý
Hasrettinden Prangalarým eskidi.
Ocakta sessiz bir çýðlýk yankýlandý Þehitliðinde
Amedde derin bir hüzün yaþanmakta .
Kirli eller pusu da þehitler var þehitlikte
Halkýma Sakarya’dan uzanan sýmsýcak bir el
Herkesin Gaffar baba dediði halkýmýn evladý
Oysa ne çok sevdim seni bir bilebilsen .
Bilmedigin bir dilde sana sesleniyorum.
Ey þehir ez jite pir hezdikim.
Bir rüyaydý seni sevmek.
Zozan buza tuttuldu sustu kelimeler
Gökyüzüm üþümüþ beyaz bulutlara sarýlmýþ.
Sýðýndýklarý dallardan göç ediyor sýðýrcýklar
Zerzevana adýný týrnaklarýmý kanatarak kazýdým .
Yokluðunda sessizliðe büründü bu þehir
Diyarbakýr bir rüyaydý seni sevmek .
Puslu bir ocak akþamý sessiz bir çýðlýk yankýlandý.
Þehrimin sokaklarýnda bir adam düþtü
Bir Gaffar bin Ali Gaffar’a dönüþtü þehrimde E.Balta
Sosyal Medyada Paylaşın: