Yer'yüzünde Hüzün
...
hesapsýz gelen fýrtýna dinmiþ
ama kar yaðýyor korkusuyla nisanýn aklýna
masallarý çalýnmýþ çýnar yapraklarýna mý benzemiþ yurdun
sanki baharý esirgenmiþ gibi
beþ parmaðýna da zeval kokusu sinmiþ
yurdunda harami vakti
haydutlar mý gelmiþ yoksa insanlýk mý bitmiþ
gülüþler bitmiþ ötüþler de bitmiþ sokaklarda
ah Süleyman!
þikayet edecek kimi kimsesi/bilgesi yok artýk kuþlarýn
yüreðinde biraz bulut ile yaðmur
hepsi de göçüp gitmiþ
her þey suspus
izini sürmek neye yarar kriminalde katilin
hâlâ efendi þapkasý baþýnda ihanetin
ötelenmiþ bir mecraya insan
bir yudum yeþillik için
lekesiz vadilerinden çöllere bir köle gibi sürülmüþ
gün yüzünü göstermemiþ hiç kýyametin
çocukça kurulan hayallere
sanki zehirli bir ateþ düþmüþ
yeryüzünde þikayet
yer yüzünde isyan bandolarý
yer yüzünde kýrýlgan ve baðýrgan
’’her þey biz yaþarken ölmüþ’’ efendim
ilahi sesleri silinmiþ kitaplara
sanki lanetli bir el kokusu sürülmüþ
sýzýlý geçen zamana ve mekana
elbisesi önünden yýrtýlmýþ makama ve imana
gideceði yeri bilmeyen adýmlarýn
fütursuzca ayartýldýðý bir uçuruma
iltica etmiþ ve orada
tanýdýk bir yüz dilenerek kendi haritasýný çizmiþ hayat
düþmüþüz bir çýkmaza ki heyhat
hangi ucundan tutarsan tut
kutsal deðil
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.