Gel Desem

Gel Desem
Gel desem biliyorum gelemezsin.
Dertsiz sokaklarda bir divane aþýk gibi
Kaldýrýmlarda baþýboþ dolaþýyorum.
Þehir karanlýða teslim olmuþ
Ýnsanlar evlerine çekilmiþ.
Duraklar boþalmýþ
Umutlar gecenin karanlýðýna karýþmýþ
En son otobüste þehri terk ediyordu.
Gecenin vahametinden ve yorgunluðunda
Martý çýðlýklarý yankýlanýyorken semada
Günün yorgunluðundan
Arta kalan enerjileri ile ellerinde telefonlar
Kafalar önlerinde
Karanlýða doðru yol alýnmakta insanlar
Gecenin ilerlemiþ saatinde sahilde üþüyorum 
Belirli belirsiz gölgeler geçiyor etrafýmda.
Yoldan geçen arabalardan bildik þarkýlar yükselmekte.
Gel desem biliyorum gelemezsin.
Eðer gelseydin sana masallar anlatýrdým.
Geceleri sabaha kadar ne hayaller kurduðumu.
Uykulu gözlerimde  hayaller dans edip duruyor.
Biri benim de diðeri kim seçemiyorum.
Þehrin karanlýðýna teslim olmuþ gibiyim.
Evlerine çekilmiþ insanlar .
Bir bir sönüyor ýþýklar.
Karanlýk yeryüzüne hakim olmaya baþladý.
Þubat soðuðunda kimsesizlikten üþüyorum
Karanlýk sokaklar yoldaþým oldu.
Artýk yaralarým içime kanýyor.
Son Vapur dumanýný toplayýp gideli
Kimsesiz limanda asýlý kaldý hayallerim.
Biliyorum ne Vapur nede sen
Bir daha uðramayacaksýnýz limanýma.
Biliyorum gel desem de artýk gelemezsin.
Zaten bir daha bana gelmemelisin E.Balta
Sosyal Medyada Paylaşın: