Kahve Gözlerin
Kahve Gözlerin
Bakma öyle gözlerime
Gözlerim ele verir yüreðimi
Sen öyle gülümseyip bakýnca gözlerime
Bir kuþ kanatlanýr yüreðimden
Umutsuzca dolaþýr gözbebeklerinde
Öyleyse karþýmda gülümseme ne olur
Acý gözbebeklerime
Zaman mý duruyor gözlerinde
Yoksa ben mi unutuyorum zamaný
Anlam vermiyorum
Kahve gözlerinde yüreðime akan bir nâr var
Bütün bedenimi yakan
Beni benden alan gülümsemen yok mu?
Görmelisin kendini benim gözlerimde
Bu duygunun adýný bir türlü koyamýyorum.
Alýþmak mý kahve gozlerine
Yoksa sevdalanmak mý kahve gözlerine.
Adý ne olursa olsun seviyorum bu duyguyu
Bakma öyle gözlerime , beni benden ediyorsun
Aklým baþýmda deðil ruhum bir çocuk gibi þen
Sen , ben ve kahve gözlerinle öylece ,
Karþýmda dursan bana sevgiyle baksan bir ömür
Ruhumun bir parçasý olsan bir ömür
Sevgim sana yeterse severdim seni bir ömür
Adýmý unuturdum belki , o gözlerine vurulurum bir ömür
Karanlýk gecelerimi aydýnlatsýn gözlerin bir ömür
Kahve gözlerinde sakla beni bir ömür. E.Balta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.