Yeğenim Melek Hanım
Evlerine vardým kapýsýn açtý
Sarýldý boynuma amca diyerek
Eski günler bir bir aklýmdan geçti
Adý gibi melek huylu yeðenim .
Oturduk salona daldýk sohbete
Laf döndü dolaþtý geldi gurbete
Söz sözü açtý son verdik hasrete
Adý gibi melek huylu yeðenim.
Mutfaðýna girdim lahmacun açar
Kolay gelsin dedim güldü gül açar
Konuþtukça yanaklarý gül saçar
Adý gibi melek huylu yeðenim.
Lahmacunlar geldi kurdu masayý
Eniþtemiz Celal açmýþ keseyi
Koyulduk sohbete andýk her þeyi
Adý gibi melek huylu yeðenim.
Kapý zili çaldý geldi Tubasý
Kucaðýnda tadlý kýzý Zümra’sý
Rabbim kabul olsun cümle duasý
Adý gibi melek huylu yeðenim.
Oðlu var Adem’i yiðit mi yiðit
Methetmeye yetmez kalemle divit
Muhammet oðluna yazýlýr beyit
Adý gibi melek huylu yeðenim.
Yeðenlerim hep geldiler yanýma
Sanki candan can kattýlar canýma
Görsen kanýn kaynar Kübra hanýma
Adý gibi melek huylu yeðenim.
Oðlu ve kýzýyla olmuþ bir ordu
Bremer Haven’i bellemiþ yurdu
Elbet her insanýn vardýr bir derdi
Adý gibi melek huylu yeðenim.
Yeðenim dedikçe aklýma düþer
O her daim benim kalbimde yaþar
Gördükçe yüreðim çaðlayýp coþar
Adý gibi melek huylu yeðenim.
29 Mayýs 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.