Umudun Kanatları

Bir sabah daha doðar umutla dolu yüreklere,
Gözlerde uykusuzluk izleri fakir bir evde,
Anne kalkar sessizce, yýrtýk elbisesiyle,
Çocuklarýný uyandýrýr, okula göndermek için.

Cebinde beþ kuruþ yok, harçlýk veremez,
Ama gönlü zengin, sevgisi sýnýrsýz,
Küçük eller, ekmeðe uzanýr usulca,
Anne bakar gözlerine sevgiyle umutla;

Düþlerini kurar büyütür yokluk içinde ,
Okusunlar, adam olsunlar, derin bir inançla,
Sýkýþmýþ toplumun çeliþkileri arasýnda
Bir yanda zenginlik, bir yanda açlýkla;

Okulun kapýsýnda býrakýr, gözleri dolu,
Evde bekler, umutla dolu günlerin yolunu.
Çocuklar anlamaz belki, ama bilirler,
Annenin fedakarlýðý sevgisiyle beslenirler.

Komþunun çocuklarý, cebinde harçlýkla,
Onlar ise ekmeðini paylaþýr arkadaþlarýyla,
Okulda arkadaþlarý yeni kýyafetler giyer,
Onlar ise yamalý kýyafet ama tertemiz yürekler;

Anne gece uyumaz, dualarla bekler,
Yarýnlar güzel olsun çocuklar gülsün der,
Toplumun acýmasýzlýðý vurur her defasýnda,
Ama anne direnir sevgisiyle inancýyla;

Çeliþkilerle dolu bu dünya iki yüzlü,
Bir yanda zengin sofralar bir yanda aç karýnlar,
Adalet nerede diye sorar kendi kendine,
Ama bilir ki çocuklarý için umut kendisi.

Bir gün gelecek elbet diyor içinden,
Çocuklar okuyacak bu çileler bitecek,
O zaman belki de herkes anlayacak,
Bir annenin sevgisiyle yarýnlar göverecek;

Toplumun yüzleþmediði bu gerçekler,
Anne yüreðinde taþýr dualarla bekler,
Fakirlik, zenginlik, hepsi gelip geçer,
Sevgiyle büyüyen çocuklar yüreðe merhamet eker;

Bahadýr Hataylý/29.05.2024/23.40/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: