Bam baþka bir bakýþa Tozlu sayfaylara vardi Ne zaman bir kuytuya Düþ’se köþesine, En derinin Dinmek bilmiyor, Aðlamasý, acýsý O yaþ dolu, yorgun Gözlerinin
Öyle büyük ki, Hasretinin , özleminin Çýðlýðý, feryadý Zamandan da, Çizgiden de, mi Öte…
…
Oysa Ýsimsiz olsun dedi Ötesi de yoktu, Yoktu berisi Eksiði, gediði Ne boþluðu, deliði Ne cüzü vardý ne zerresi Ne merkezi, çizgisi Tek Olandý, sýðýnaðý
Nasip ettiði her an’a Hamdolsun… Varlýðýna þükürle…
…
Gene eskilerden Olsun dedi Anýmsatana, tebessümle Duyabilmek var ya Sesini, ve bakabilmek Gözlerine Perdeli mi perdesiz Olsun dedi Ne fark eder ki Ne cismi Ne dili ne rengi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.