BİZ HEP SUÇSUZ MUYUZ?

Bir aynaya bak, ne görüyorsun?
Günahsýz bir yüz mü, masum bakýþ mý?
Her yanlýþta, her hatada,
Hep bir baþkasý mý suçlu?
Biz hep suçsuz muyuz, söyle bana.

Yanlýþ adýmlar atarken,
Gözlerimizi mi kapadýk?
Vicdanýmýzý mý susturduk,
Yoksa kulaklarý mý týkadýk?
Her haksýzlýkta, her adaletsizlikte,
Hep mi uzaðýz sorumluluktan?
Biz hep suçsuz muyuz, söyle bana.

Bir çocuk aðlarken sokak köþesinde,
Bir ana, evladýna sarýlýp aðlarken,
Görmezden mi geldik, duymazdan mý?
Biz hep suçsuz muyuz, söyle bana.


Doða tükenirken, aðaçlar düþerken,
Nehirlerin suyu kirlenirken, balýklar ölürken,
Elimizi mi uzatmadýk, sesimizi mi çýkarmadýk?
Biz hep suçsuz muyuz, söyle bana.


Toplumda nefret büyürken,
Ýnsanlar ayrýþýrken,
Komþularýmýzý ötekileþtirirken,
Dostluklarý yýkarken,
Birbirimizi mi yargýladýk,
Hep mi ötekini suçladýk?
Biz hep suçsuz muyuz, söyle bana.


Bir gözyaþý damlasýnda, bir çýðlýkta,
Bir dua fýsýltýsýnda, bir aðýtta,
Hep baþkasýný mý suçladýk,
Hiç mi kendimize bakmadýk?
Biz hep suçsuz muyuz, söyle bana.
Biraz olsun, dönüp de içimize,
Görmeli miyiz kendi hatalarýmýzý,
Kabullenmeli mi?
Belki de suçlarýmýzý, yanýlgýlarýmýzý,
Biz hep suçsuz deðiliz, bunu bilmeli.

UMUT*SEVGÝ*ÖZLEM / AHMET NEJAT
Sosyal Medyada Paylaşın: