Eskici Bey

ah þimdi
dýþýna itildim zamanýn
içeri girecek tek bir meteliðim bile yok
evet-
parasý yoktu ama-
deniz suyuyla yýkanmýþ yarasý vardý þuramýzýn


yüreðimdeki tramvay sesleri
kendi dumanýnda boðulmuþ ateþ böcekleri
bir gümüþ çarpýntýnýn kavgasýydý
kendini aðýrdan satýyordu gölgeler
iki kulaðý da saðýrdý
altýný üstüne giyinmiþti sanki þehrin sokaklarý
bir rehincide emanetti mutluluðu
aldanýþlar diz boyu
bir izdiham filminin sonuydu
keþke bir yaðmur yaðsaydý
duvar diplerinde ne kadar küfür varsa
toplayýp hepsini çöpe atsaydý
umuruna yýldýrýmlar düþmüþ
bu zakkumlu çaðýn
meydanlarýnda bozulan dilini
saygýyla onarsaydý


ölüydü ýþýklar
iþkencecide kafayý çekiyordu lambalar
eksik bir yüklem gibi seðiriyordu kaldýrýmlar
bahçesi bir çölün anasýydý
evvelden ezberlerle ezherden beslenmiþ
bedavaya öykülerim vardý


hiç kimse ciddiye almadý
alan daraldý.
alanlar hiç doyuramadý yavrusunun gözlerini
alan hep hep yalanladý


kendi kemiðiyle seviþen duygulara
bir mezar kazdým
anlamsýzlýðýna gül ektim sözlerin
su verdim masallarýna
köklerini güneþle doyurup
dallarýyla aya bir salýncak kurdum
sabýrla eðirip dokudum kendi uçurtmalarýmýn ipini
ucuna yüklüce selamlýk baðlayýp
kuþlara bir esenlik yolladým
gördünüz mü dedim göðün çocuklarýný
gördünüz mü göðün sevincini


pencereler benim çarmýhýmdý
gece ruhunu kemirmiþti kapýlarýn
susturdum gözlerimdeki gamla kederi
yeniden gözden geçirdim rüyalarýmý
aynalarla barýþtýk sonra
yüzümdeki korkuyu silip sabaha kadar bakýþtýk
gördüðümle çeliþmedim
Ýki ten arasýnda sýkýþýp kalmamýþtým hiç


biri vardý
Ýkincisi yoktu
sonra üç basamaklý bir aþk merdiveni diktim bulutlara
üç kez sürüp alnýma
üç kez öptüm yanaðýndan
sonra dedim ki
ah þimdi!.
melekler katýnda bir kanat olmak vardý ya


cemi cümleye geçmiþ olsun dedi
içimdeki ihtiyar çocuk


_boran
Sosyal Medyada Paylaşın: