Seni özledim, Annem!

Ah þuan yanýmda olsaydýn, annem!...
Kimseler cesaret edemezdi kalbimi, kýrmaya!...
Kimseler, hakir görüp, horlayip üzemezdi kuzunu...
Ama þimdi yoksun be Annem!... Býrakýp gittin toprak oldun Annem!...
O, kadar derinde ve uzaklardasýn ki, annem!...
Ne sesim yetiyor sana kendimi duyurmaya!...
Ne de ellerim uzanýyor...
O pamuk ellerini tutmaya…

Keþke bir yolu olsa da...
Bir mucize gerçekleþse de çýkýp gelebilsen, Annem!
Sana doya doya sarýla bilsem Annem!
Gül kokunu içime çekebilsem!
Baþýmý göðsüne yaslayýp, sýcaklýðýný hissedebilsem!
Yada dizlerine baþýmý koysam!...
Üþüyorum, yanlýzým Annem!
Bari rüyalarýma gel Annem!
Rüyada olsa, ellerini tutsam!
Þevkatle saçlarýmý okþasan, Annem!
O, bile bana yeterdi Annem!
Ýþte, o zaman tüm derdim, tasam uçup giderdi...
Yok olurdu yanlýzlýk endiþem, Annem!…

Ne olurdu rüyada da olsa, canlanýp gelseydin!...
Ve özlemle, kollarýný açýp kuzuna sýmsýký sarýlsaydýn...
rüyalarým da da olsa...
Sana sarýlýp o, güzel gül kokunu, alsaydým annem!
Ýçime doya doya çekebilseydim o, mis Anne kokunu...
Þuan da yaným da olsaydýn inan, neler vermezdim, benim melek kalpli Annem! Gözlerim hasretinden kurudu...
Hýslerim, duygularým da
buluþtu...
Ama, yokluðun içime sensizlik ve sessizce çöktü...
Sadece sen yoksun ama içimde hasretin, burnum da özlemin var Annem!
Seni özlemekten, seni anmaktan..
Kalbim yorgun Annem...
Hemde, ölesiye yorgun ve çaresiz!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: