SORSAYDIK EĞER
Kime sorsak þikâyetçi hayattan
Ne gündüzü verir onun huzur
Ne gecesinde biter zifiri karanlýk
Belki de bir küçük kývýlcýmý bekler
Ýstenir ki doðsun þu içe, baht açsýn güneþ
Bitsin artýk iç kemiren, öldüren þu bedbahtlýk.
Var mýdýr içi ve dýþýyla gülebilenler
Bakma sakýn suretlere bu aldanýþtýr
Sarýp sarmalayan ve iç kemiren kuruntu
Eksik býrakmaz ki, uðrar her bir haneye
Bir de vesveseler var ya tam bir iç kurdu
Ruhu anbean soldurarak çöle döndüren
Tam da anlamýyla kelimenin, inanýn cellattýr.
Mutluluk hep koþulandýr her an peþinde
Kimler yitmedi ki o yollarýn kumunda, selinde
Bulaný var mýdýr bilinmez, tam bir muamma
Ýçte yaþananý sorma, çetindir muhasara
Bulanlar talihli de var ki, o her þeye deðer
Böylesi yolda duygularý sor bir bakalým
Anlatýlamaz lâl olur dil, aðardý sakalým.
Haydi aðlarýný savur sen de masmavi denize
Ne var ise kýsmetinde dene bakalým.
Gönüllerin net hedefi ve ortaklýðý
Ýnsanlarý yaklaþtýran duygu baðlýðý
Ben, sen savaþýmý buna hep engel
Benleri bize evirmekse tüm ömre bedel
Efsunu bir hayat güzel, hem de mukadder
Bulaný var mýymýþ onun sorsaydýk eðer.
Nefsi ile kavgasý bitmez ise insanýn
Çekilir damarýndan can, akýtmaz kanýn
Çok gördük bu manzarayý siz de inanýn
Maddi hezeyanlar bitsin der gölge ozan
Ona raðmen esenlikler, koca bir yalan
Cümle kulu gelsin diye bekler kabristan
Ve hayata gülüþlerdi katar bir deðer
Gerçekleri þu yürekle görmüþsek eðer.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.