Şiirde Bir Masal

Bir zamanlar,bir cýrcýr böceði yaþarmýþ.
Adý pek bilinmeyen,uzak diyarlarda.
Kahraman cýrcýr böceði,pekçe severmiþ.
Her yaz çiçeklerle,gönül eðlendirmeyi.

Pek severmiþ,gülleri ve papatyalarý.
Güle dermiþ,papatyadan daha güzelsin.
Papatyaya gidermiþ,sen gelin gibisin.
Gülde neymiþ,kýrçiçeðim gülden güzelsin.

Dermiþ zavallý,çiçekleri aldatýrmýþ.
Cýrcýr böceði,hep böyle gidecek sanmýþ.
Çiçekler kandýrýldýklarýný anlamýþ.
Ebediyyen küsmüþler,cýrcýr böceðine.

Bizim böceðin,yýllarýda böyle geçmiþ.
Sonunda haylide,yaþýda ilerlemiþ.
Bizimkinin kalbide,teklemeye baþlar
Ýstemezki çiçeklerde,otlara kalýr.


Sormayýn a,dostlar,böceðin hazin sonu.
Son günlerini çürük otlar arasýnda.
Kokuþarak geçirir bizim aptal böcek.
Bin piþmandýr sevgiyle alayý ne çare.

Kalbi elinde,dönemez giden maziye.
Ýþte bizim akýllýyým diye geçinen.
Aptal cýrrcýr böceðin hazindir sonu.
Þiirde,de masal bukadar olur dostlar

....3 EKÝMl 2008...
....Aðlayan Þiirler...
Sosyal Medyada Paylaşın: