TÜRKMENOÐLU DESTANI (1)
Millî ve de manevî deðerlere saygýlý
Manevî duygularýn dilidir Türkmenoðlu
Þehitlerin otaðý vatan için kaygýlý
Coþan millî duygunun selidir Türkmenoðlu
Karþýdýr tüm dünyada yapýlan zulümlere
Kalbiyle, kalemiyle, buðzeder zâlimlere
Her zaman saygý duyar, ilmiyle âlimlere
Mazlumlarýn uzanan elidir Türkmenoðlu
Hep gönlünde yaþatýr kaybettiði âþýðý
Çok erkenden terk etti kararýnca ýþýðý
Turhal’da Akçatarla ozanýmýn beþiði
Hüzün veren sazýnýn telidir Türkmenoðlu
Dört mevsimin dördü de apayrý, baþka güzel
Kýþla bahar, yaz ve güz, hepsi kendine özel
Her mevsime yazýlsa, her birine bir gazel
Baharý müjdeleyen yelidir Türkmenoðlu
Baharda yeþillenen, güzün düþen yapraðýn
Rengarenk açmýþ nergis, lale, sümbül, leylaðýn
Uzakta kalsa bile aþýðýdýr topraðýn
Tarladaki çiftçinin belidir Türkmenoðlu
Sevdâlý þiir yazar aklýna estiðinde
Kalemi hüznü çizer, hayata küstüðünde
Taþlama, hiciv dizer, boðazdan kýstýðýnda
Kara sevdaya düþen delidir Türkmenoðlu
Ýlelebet payidar olmalý Cumhuriyet
Ulusuna gönülden baðlýlýktýr milliyet
Kanla sulanmýþ vatan, böyle geldi hürriyet
Sembolü al bayraðýn alýdýr Türkmenoðlu
TÜRKMENOÐLU DESTANI (2)
Kelime-i þehâdet þahididir tevhidin
Yüce Mevlâ’m her zaman uludur Türkmenoðlu
Bineceði; vurulup düþtüðünde þehidin
Bayraðýna sarýlmýþ salýdýr Türkmenoðlu
Nice el sanatlarý; el emeði göz nuru
Hepsi de bu vatanýn baþtan baþa gururu
Çalýþarak üretir sonra bulur huzuru
Tezgahýnda dokunan halýdýr Türkmenoðlu
Baharda rengârenktir, açan bütün çiçekler
Üzerinde uçuþur, her renkte kelebekler
Özünü almak için arýlar sýra bekler
Þifa veren, arýnýn balýdýr Türkmenoðlu
Kendini adam sanan, bekler hep övenleri
Aciz olaný sevmem, kadýný dövenleri
Aþýk olana düþman, çekemez sevenleri
Ayýranlar kara bir çalýdýr Türkmenoðlu
Baðýmýzda çýkardým aðacýn tepesine
Doldururdum kirazý atýmýn heybesine
Sakýn çýkma dediler aðacýn körpesine
Gevrek olan eriðin dalýdýr Türkmenoðlu
Patlýcaný yemek yap, bayýltmadan imamý
Kir tutmak istemezsen, ihmal etme hamamý
Deden sanma gördüðün her sakallý adamý
Sakalsýzdan ayýran kýlýdýr Türkmenoðlu
Her ülkede farklýdýr, hepsi baþka biçimde
Cumhuriyet örneði, söyleyin varsa kimde
Yýl iki bin yirmi üç, yirmi dokuz Ekim’de
Onur veren yüzüncü yýlýdýr Türkmenoðlu
TÜRKMENOÐLU DESTANI (3)
Kor ateþ yandýðýnda geriye külü kalýr
Küllenmiþ bir ateþin külüdür Türkmenoðlu
Kýþ çetin geçse bile yerini bahar alýr
Bahar gelince açan gülüdür Türkmenoðlu
Sevenleri yaþat ki ; sevdâlar yaþasýn der
Yaþanýrsa sevdâlar bir ömür mutlu eder
Melekler de gün gelir, yuvadan uçup gider
Gelinlerin duvakta tülüdür Türkmenoðlu
Duyduðunda uyanýr, horozun ötüþünü
Hayal eder sahilde, kumlarda yatýþýný
Nemrut’ta seyre dalar güneþin batýþýný
Dað üstünde krater gölüdür Türkmenoðlu
Yanlýþ yola meyletmez gitse de geri döner
Bilir ki yalancýnýn mumu çok çabuk söner
Güzel olan ne varsa her zaman onu dener
Hakk’a doðru gidenin yoludur Türkmenoðlu
Akþam güneþi çýkar, güzeli görüp vurur
O güzeli görenin dili damaðý kurur
Nice kilitli kapý, açaný bekler durur
Kilitlenmiþ kapýnýn koludur Türkmenoðlu
Ülkemizde dört mevsim, nice ürün yetiþir
Kiraz festivalinde âþýklarý atýþýr
Bahçesinde, baðýnda serçe, bülbül ötüþür
Bursa’nýn þeftalisi suludur Türkmenoðlu
Yaþýn ilerlese de senden büyüðü vardýr
Hep saygýlý davranmak bilene edep, ardýr
Sohbetini dinlersen öðrendiklerin kârdýr
Sevgi, saygý, hürmetle doludur Türkmenoðlu
TÜRKMENOÐLU DESTANI (4)
Allah bize yeter der; O ne güzel vekildir
Yüce Mevlâ’m her zaman uludur Türkmenoðlu
Eþi benzeri yoktur, O her zaman tekildir
Mevlâ’mýzýn þükreden kuludur Türkmenoðlu
Her yöreden yiðitler, ozanlar çýkagelmiþ
Mecnun çöllere düþmüþ,Ferhat da daðý delmiþ
Kimi yaban elleri kendi vataný bilmiþ
Köroðlu’nun vataný Bolu’dur Türkmenoðlu
Doðuda metrelerce yaðan karlar býktýrmýþ
Hastalarý bindirip kýzaklarla çektirmiþ
Mart kapýdan baktýrýp kazma kürek yaktýrmýþ
Mart’ta çiçeði döken, doludur Türkmenoðlu
Orta oyunundadýr, Piþekâr, Kavuklusu
Her zaman hoþa gider pilavýn tavuklusu
Daðdaki Köroðlu’nun olmaz mý yavuklusu
Yiðidin korktuðu yer soludur Türkmenoðlu
Yolculuða çýkarken önce bir yola bakýn
Beþe kadar sayarsan hafta sonu çok yakýn
Pazartesidir diye sendroma girme sakýn
Haftada ikinci gün Salý’dýr Türkmenoðlu
Güneþin aydýnlatýp karanlýðý boðduðu
Çamlýbel tepesine kýþýn karýn yaðdýðý
Plevne’yi savunan komutanýn doðduðu
Gazi Osman Paþa’nýn ilidir Türkmenoðlu
Sezar’ýn "Geldim, Gördüm, Yendim" dediði kale
Kanlý Zela savaþý, kolay deðildi dile
Zela ismi dönüþür, ilçenin adý Zile
Doðum yeri, tarihî Zile’dir Türkmenoðlu
Türkmenoðlu (Þükrü Atay)
DOST YÜREÐÝNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teþekkürlerimle)
Ýlminin ziyasýdýr destanlaþan duygular
Ýnsanlýktan yanadýr onda bütün kaygýlar
Bizdende olacaktýr ona sonsuz saygýlar
Allahýn sevilen bir; kuludur Türkmenoðlu
_____ Ahmet KARA (HASSASÎ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.