Ne Çok Zormuþsun Be Ayrýlýk.. Bir Yandan Hasret Tüter Gözlerin de.. Bir Yandan Özlem Sarar Bedenini.. Hazin hazin Ýç Çekerken Öylece.. Kimi Zaman içine, Kimi Zaman Dýþarý.. Akar Gider Sessiz ve Ilýkça Göz yaslarýn.. Sinene Oturur Bir Aðýrlýk, Yutkunamazsýn.. Düðümlenir Boðazýnda Sevgi Sözcükleri de… Asla Ama Asla Söyleyemezsin.. Çünkü Her Biri Canýndan Can Alacak.. Canýna Acý Katacaktýr; Hüzün Matemin de.. Tek ve Biçaresin Zamanýn her Diliminde.. An Ýçerisine Sýðdýrýrsýn Bütün Anýlarý.. Gözlerine Düþer Bir Buðu Tanesi.. Hayallerine Dalarsýn Hafif Bir Tebessümle.. Ayrýlýðýn Soðuk Dokunuþuyla Birlikte.. Dönersin Can Alýcý Gerçeklerine... An Ýçerisinde Parçalanýr Bütün Hücrelerin.. Saniyeler Geçmek Bilmezde Bitirir Seni.. Yalnýzlýðýn Girdabýnda Boðuþurken… Yaþamak mý? Ölmek mi ? Diye Sorgularken… Can Vermiþsin Son Hatýranýn; Son Karesinde…
Mükremin Özdemir.. Tarih : 25.05.2024 Saat : 21:43 Bodrum / MUÐLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mozdemir82 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.