yer o yer ama
ne ben ayný benim
ne sen ayný sen
gerçek o kadar yakýndayken
gerçek bulutlarýn arkasýnda
gerçek baharýn ilk çiçeðinin açýmýnda
gerçek rüzgarda
ve yaðmurda
o kadar yakýnýmýzda zannederken gerçeði
sen
gerçeði olduðundan bambaþka biçimlerde göstermeye talip
ben bin bir türlü bir duygu saðanaðýnýn altýnda ezik
hatta bil beni
kan ve ter ve gözyaþý içinde
alevler, hummalar ve sancýlar arasýndayým
ne aþký, ne ölümü ve nede hayatý tanýyorum
sensiz
beni terk etme
benden razý ol
zamaný çoktan yitirdim
belki günlerden beri
belki bir iki anýn derinliðinde sadece
önünde oturduðum þu masa baþýnda
verdiðim sözü tutmaya
müsaade etme
mani ol bana
seni terk etmeyeyim
býrak hilalimiz gözlerimizi kamaþtýracak kadar
parlak ýþýklar saçarak doðsun
ve arkasýna takýlarak
bir mevsimin içinden dolu dizgin geçelim
suyun ýþýðý odamýzý taçlandýrsýn
dört bir yanda sessizlik baþlasýn
bana bir tek sen kal
bana katýl
anlat yaðmurun nasýl karþýlýklý yaðdýðýný
anlat ki güzelliðinin alýþýldýk bir þeye dönüþmesine
müsaade etmeyeyim
þimdi istersen benim zamanýma sende gel
istersen beni kendi zamanýna çek
zamansýzlýðýn ortasýnda bulalým kendimizi
hiç eskimeyelim
bu kez de
bir kez de sen beni affet
sen beni baðýþla
þimdi artýk sonsuzluðun
ve gerçeðin
ve mutlak olanýn
çok sancýlý ve uzun bir yol neticesinde bulunabileceðini biliyorum
sonsuzluðun belki sadece aramak olduðunun
sadece arandýðý zaman var olduðunun farkýndayým
býkmadan ve usanmadan bütün kapýlarý çalmakla
bir gün çok güzel bir þeye dönüþebileceðini biliyorum
hadi þimdi gel
bunca mesafe ve bunca yola raðmen
birlikte arayalým gerçeði
kalemleri kýralým
bir daha tek bir satýr yazmayalým
ve sadece arayalým
aramanýn ve bulmanýn yolunu öðreneceðimize güne kadar
bir gün gerçeði bulabileceðimize kadar
redfer